عبدالله بن ایوب تیمیعبدالله بن ایوب تیمی (م ۲۰۹ق)، از شاعران قرن دوم و سوم هجری قمری در دربار عباسیان که در مدح و ستایش امین و مامون اشعاری سرود و جوایزی دریافت کرد. ۱ - معرفی اجمالیابومحمد عبدالله بن ایوب تیمی کوفی، اهل کوفه و در آغاز از موالی بنی تیم و سپس بنی سلیم و از شاعران دربار عباسیان بود که در مدح و ستایش امین (خلافت ۱۹۳ق-۱۹۸ق) و مامون (خلافت ۱۹۸ق-۲۱۸ق) اشعاری سرود و جوایزی دریافت کرد. گفته شده که مامون در اوایل حکومت خود نسبت به شعرا سخت میگرفت و خواستار نابودی شعر از ملک بنی عباس بود. روزی ابن ایوب در مدحش اشعاری سرود که او آن را پسندید و روی به فضل بن سهل کرد و گفت: چه چیزی بهتر از این مدح است؟ ابومحمد روزگاری نیز به برامکه پیوست و در وصف آنها اشعاری سرود. بیشتر سرودههای وی در وصف شراب و شرابخواری بود و خود نیز شراب میخورد. افرادی چون طیّاب بن ابراهیم و دیگران اخبار و اشعاری را از وی حکایت کردهاند. اشعار وی در صد ورقه میباشد که برخی از آن بهعنوان دیوان یاد میکنند. [۶]
سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۳.
تیمی سرانجام در سال ۲۰۹ق درگذشت. [۱۲]
بستاتی، پطرس، دائرة المعارف، ج۶، ص۲۹۹.
۲ - پانویس
۳ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۴-۴۶۵، برگرفته از مقاله «عبدالله تیمی». ردههای این صفحه : شاعران بغداد قرن 2 (قمری) | شاعران بغداد قرن 3 (قمری) | شاعران خلفای عباسی | شخصیتهای قرن 2 (قمری) | شخصیتهای قرن 3 (قمری)
|